بچه که بودم در کتاب داستانی خواندم که ماه کامل را هر شب ستاره ها ی گرسنه گازی می زنند . ماه بیچاره هر شب کوچک تر از شب قبل خیلی زود تمام می شود و ماه دیگری از پشت همان ماه بیرون می آید و هر شب بزرگ تر می شود تا وقتی که کامل شود به سرگذشت ماه قبل از خود دچار شود .